Marcel verweij philosophy, public health & more

De vaccinatiegraad is in het afgelopen decennium geleidelijk gedaald en het vertrouwen van ouders in het vaccinatieprogramma, de instituties daarachter (RIVM) en zelfs de jeugdarts lijkt niet meer vanzelfsprekend. Deze ontwikkeling past binnen de individualiseringstrend van de laatste decennia: meer en meer ervaren ouders dat zij zelf verantwoordelijkheid dragen voor belangrijke keuzen voor hun kinderen, en niet zonder meer de gebaande paden binnen hun eigen zuil, gemeente of familiekring kunnen volgen. Er is voor hen ook veel meer informatie over vaccinatie beschikbaar, via de overheid, massamedia, kennissen, sociale media. Die informatie is zeker niet eensluidend en soms zelfs pertinent onwaar. Het is dan ook niet vreemd dat ouders onzeker worden over hun beslissing over vaccineren.

On Monday 1 July an advisory committee on Child day care and vaccination, presented its advice to the government, secretary of state Paul Blokhuis. The committee emphasizes that the government should do more to promote the currently too low vaccination rate. This involves on the one hand, being more explicit in expression that parents should accept vaccination for the common good - to protect their own children and those of others. The committee also states that if the vaccination rate drops below a certain level - to be decided now - it should become mandatory for all child day care centers to require children to be vaccinated according to the national schedule. 

The World Health Organization recently included vaccine hesitancy in the Top 10 of global health threats. In high income as well as low income countries, people increasingly question the need for, and safety of, vaccinations and therefore decide to forego immunization of their children.

Today I published a piece on societal responsibility for prevention on the Dutch political science blog Stuk Rood Vlees. Last year 70 societal partners signed an agreement about ambitions and preventive actions aiming at reduction of overweight, smoking and alcohol abuse. Partners included food industry, retailers, local and national government, public health professionals, schools, sports clubs, etc. The ambitions are quite high: in 2040 no adolescents will smoke; the prevalence of overweight of persons above 20 years will have declined from 50% to 38%; and not more than 5% of adults drinks too much alcohol. Measures include - among many others - smoke-free schoolyards, a ban on in-school sale of sugared drinks; constraints on child marketing and healthier food offers in company restaurants, attraction parks; and extensive tax increases on tobacco. 

De vaccinatiegraad daalt en daardoor breken ziektes als mazelen vaker uit. We zien dat in verschillende Europese landen. En in de VS, waar de mazelen nota bene nog waren geëlimineerd in het jaar 2000. In New York werden onlangs drastische maatregelen genomen. In Nederland kiezen al meer dan 100 kinderopvangorganisaties er nu al voor om kinderen te weigeren als ze niet deelnemen aan het rijksvaccinatieprogramma. Sinds kort legt de grootse organisatie in Noord-Holland, Berend Botje, het ook al op aan bestaande klanten.

Arnold de Groot heeft voor NRC Handelsblad een visuele weergave gemaakt van argumenten over verplichte vaccinatie. Er valt natuurlijk nog veel meer over te zeggen (daar schrijven we een boek over) maar dit zijn wel centrale bijdragen in het debat.

In onze bijdragen aan het publieke debat en de politieke besluitvorming over het vaccinatiebeleid hebben Roland Pierik en ik een aantal keren kritiek gegeven op het wetsvoorstel dat D66-kamerlid Rens Raemakers heeft ingediend. Het voorgestelde wet regelt dat kindercentra het recht krijgen om kinderen te weigeren die niet de juiste vaccinaties hebben gehad. Onze kritiek krijgt nu steun vanuit de Raad van State en van het College voor de Rechten van de Mens. Beide instanties geven advies over het wetsvoorstel, en stellen het op een aantal punten stevig ter discussie Zo is het de vraag of het wetsvoorstel wel nodig is; het lijkt weinig praktisch nut te dienen; het beoogde doel (wegnemen van zorgen van ouders en hen keuzevrijheid bieden) lijkt het middel (kinderopvang mag weigeraars weigeren) dan ook niet te rechtvaardigen; en de suggestie wordt gewekt dat er sprake is van directe ongelijke behandeling op grond van levensbeschouwelijke overtuigingen. Verder is er kritiek op het ontbreken van overwegingen met betrekking tot medische privacy van kinderen: de kinderopvang moet immers hun vaccinatiestatus gaan registreren. Voor de goede verstaander zakt het voorstel van D66 volledig door het ijs. Wij duiden de juridische adviezen en relateren die ook aan recente ophef over kindercentra die nu al toegang weigeren aan kinderen wier ouders afzien van vaccinatie. Nu eerst op de politicologische blog Stuk Rood Vlees en over een paar dagen in de Volkskrant.

Well in time: April issue of Public Health Ethics is out now. With again a variety of topics, from solidarity to circumcision, and from methadon detox to post exposure prophylaxis.