Het komende nummer van Cahiers Biowetenschappen en Maatschappij is gewijd aan infectieziektebestrijding: "Help ik ben besmet!". Dat was in de eerste plaats ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan van het RIVM Centrum voor Infectieziektebestrijding. Met de Covid19 pandemie is dit nummer actueler dan de redactie tot had kunnen denken. Ik schreef een stukje over emotie versus verstand, en het belang van solidaritei
Boze boeren betwijfelen de stikstofmodellen van het RIVM en trekken luidruchtig op naar Den Haag. Dierenvrienden negeren ecologische kennis en voeren uit compassie de hongerende wilde paarden in de Oostvaardersplassen. ‘Kritische’ ouders wijzen op de – in hun ogen – gevaarlijke kanten van vaccinatie, en laten hun kinderen niet inenten. Ongeloof in wetenschappelijke bevindingen is een terugkerend probleem voor overheidsbeleid.
Uit onderzoek van bijvoorbeeld het Rathenau Instituut blijkt dat het vertrouwen in wetenschap in Nederland nog steeds hoog is. Vertrouwen lijkt echter weg te ebben als wetenschappelijke uitkomsten voor boze groepen burgers onwelgevallig zijn, ook al zijn die gebaseerd op zorgvuldig (epidemiologisch) onderzoek. In een wereld waarin zowel sociale media als traditionele massamedia vooral geïnteresseerd zijn in conflicten en klik- en kijkcijfers, krijgen boude uitspraken, hartverscheurende verhalen en boze burgers meer aandacht en (soms) geloofwaardigheid. De kracht van emotie staat tegenover het koele verstand.
Geldt dat ook voor infectieziektebestrijding door het Centrum Infectieziektebestrijding van het RIVM? In de praktijk van infectieziektebestrijding is dat bijvoorbeeld bij Covid-19 nog niet zo duidelijk, al kan dat veranderen. Bijvoorbeeld als het aantal zieken snel stijgt en epidemiologen en andere deskundigen aanbevelen om grotere groepen mensen in quarantaine te plaatsen. Maar de emotie kan ook de andere kant uitvallen: “de overheid doet niet genoeg, het RIVM is te afwachtend!”
---lees verder op de website Biowetenschappen & Maatschappij
Reactie plaatsen
Reacties